Japonica Creativa

Monikorin

Kolejny gwałt na mojej biednej psychice Wesoly

. Zaczynam wierzyc, że moje japonistyczne i psychiczne "ja" jest kotem (bez podtekstów co do właśnie zaistniałej kolejności wyrazów) i ma 9 żyć -_- Wesoly

. Boskie, w życiu mi się wiedza o tak urocze szczegóły nie wzbogaciła (pomijając takie przebłyski ludów świata jak hasła: "Japonia ma najwięcej wiśni na świecie" - chodziło o owoce >_<', "Po co się pani uczy chińskiego i japońskiego - przecież to to samo tylko inna nazwa").
Ps. Ja śmiem twierdzić, że świat, a w tym glównie Polska, ostatnimi czasy przypuścił zmasowany atak na japońską "płciowość" Wesoly

yaboo · Dołączył: 16 Mar 2006 Posty: 392 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

RadaZ

Monikorin

Z tego co ja wiem to ponad połowa jak nie 90% tych "dżefków" to nawet nie ma owoców, a co dopiero niejadalnych Wesoly

. No ale nie pogadasz bracie z laikiem, bo przecież "Japonia to kraj (kwitnącej - co chyba do niewielu dociera) wiśni" :DDDDDDD.

No ale w końcu ja np.: nie wiem czego krainą jest Makczu Pikczu, jak poruszać się w kodzie zero jedynkowym i dlaczego żuczki turlają łajenko. Jestem prostym japonistą, tak jak inni ludzie są prości.

yaboo · Dołączył: 16 Mar 2006 Posty: 392 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Monikorin

*_* No właśnie! Widzi Pan! ja cały weekend spędziłam opłakując się jak norka ze śmiechu nad "Co słoneczko widziało" (obiecuję, że jak będę kiedyś w komisji do przyznawania jakiś ważnych nagród literackich to jakaś stanie w Pana gablotce) Mruga

hehehehe. Aż mnie zachęciło do zapoznania się z tymi artykułami pani doktor feministki i przeszukałam archiwum Gazety Wyb. Of koz już weszłam w posiadanie pewnej jakże interesującej i naukowej publikazji, która poświęciła cały rozdział (jakże przecudowny nie pozwolę sobie zapomnieć napomknąć, aż się łezka w oku kręciła... niestety >_<') mojemu tematowi pracy mgr i spotkania środowego (ps. czy mogę ją zabrać jako źródło cytatów na temat pewnych "skostniałych" lub "wybujałych" przeświadczeń o Zuce?).

A co do "backupu" wiedzy... Trzeba zdaje się znać swoje granice i pewne wykładniki "dzielenia się swoją wiedzą na forum" (ps. Nie takim netowym forum tylko wszyscy wiemy, ze chodzi o tzw: świat i publikę). Chyba... Mruga

yaboo · Dołączył: 16 Mar 2006 Posty: 392 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

RadaZ

Manipulowanie stereotypami jest miłe. Zwłaszcza dla odbiorcy, który myśli sobie "słyszałem o tym". To jak z przemycaniem popularnych motywów i aluzji w komiksach (Asterix), kreskówkach (Shrek) czy filmowych parodiach (Mel Brooks)... Ludzie to kupują i tylko dla nielicznych (z czasem) staje się to męczące.

yaboo · Dołączył: 16 Mar 2006 Posty: 392 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

RadaZ

Monikorin

Mieliśmy właśnie okazję ostatnio się z takim przypadkiem spotkać. Ha! Czyli jednak udało nam się dopaść okazję do "spotkania" z podmiotem zarażonym "masowym nakładem stereotypu", ale faktycznie przekonanie takiej osoby jest trudne.

Obawiam się, że takie sytuacje w Polsce wynikają głównie z przekonania, że cokolwiek zostało wydrukowane nadawało się do druku ergo jest wartościowym materiałem naukowym zweryfikowanym przez tłum specjalistów.

Niestety nie.

Niestety coraz częściej nie. I niestety w PL nikt nie zwraca na to uwagi powołując się na jakieś źródło. Gdybyśmy mieli taki rynek jak USA czy Japonia, gdzie praktycznie każdy i w każdy sposób może się opublikować, bo jest tysiąc wydawnictw, które wydają co popadnie, a jak nie to się zakłada w godzinę swoje wydawnictwo i mamy książkę Mruga

, to może byśmy się nauczyli "przebierać" w danych i informacjach. Bo o oile w Stanach czy w Japonii (właśnie poczytuję takową książkę) każdy fan może sobie napisać i wydać książkę z własnymi przemyśleniami i tekstami: "A ja to kiedyś...."/"A ja myślę..."/"A mi się wydaje..." itp, to w PL w sumie też tylko, że pod postacią: "Mówi się, że...."/"Powszechnie znaną prawdą jest, iż..."/ "Oczywistym faktem jest...." itp. Huh...

yaboo · Dołączył: 16 Mar 2006 Posty: 392 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Mamy właśnie kolejny burzący się od ekstrawagancji artykuł o otaku w ostatnim Dużym Formacie GW, naturalnie autorstwa naszej ulubionej specjalistki od wszystkiego. Niby Gazeta chce być poważna, a tutaj znów to samo, co zawsze. Ech, nudna musi być ta Japonia cholernie, gender w każdym automacie biletowym.

RadaZ

Artykuł nosi tytuł "[link widoczny dla zalogowanych]". Miłej (:roll:) lektury....

Monikorin

Naprawdę nie wiem co mnie bardziej zachwyciło:
"świr w wersji japońskiej", "potworna zbrodnia" (jedna z tysiąca popełnionych w Japonii, ale ta akurat przez otaku) czy "zwyrodnialcy". Pomijając fakt, że naszej ulubionej autorki (która wciąż stara się trzymać jak najdalej od japonistów, naukowych źródeł i rzeczywistości) nie potrafię dostrzec absolutnie żadnego zainteresowania genezą tego zjawiska i jego socjologicznymi i psychologicznymi korzeniami i uwarunkowaniami. Pomijając fakt, że idea otaku została drastycznie zawężona, zaszyfladkowana i wyśmiana (pewnie dodając kolejny krzyż do targania polskim fanom m&a, którzy używają tego słowa by określić siebie - biedaków pewnie czeka kolejna walka z rodzicami, którzy uwierzą ekspertce z gazety).

Ja nie wiem, po co ta kobieta wogóle pojechała do Japonii?
I cytując Martę N. z ostatniego spotkania JC: Jak ktoś jedzie gdzieś z zamiarem znalezienia konkretnego zjawiska to oczywiście je znajdzie.

Tak też jak ktoś przyjedzie do PL szukając pijaków w przekonaniu, że to Valhalla pijaków - znajdzie ich. Jeżeli pojedzie do Japonii szukać trawestacji i zboczeń - znajdzie je, a jasne że tak! Tak samo jak w PL.

A wystarczyłoby trochę się rozejrzeć, podumać, poczytać, pomyśleć, popytać i może w/w autorka byłaby nawet w stanie napisać coś ciekawego i wiarygodnego...

(Po chwili)

Przeprasza, nie zauważyłam drugiej strony artykułu. Jednak pani autorka wysnuwa pewną teorię spisku Ameryki na powstanie w Japonii Otaku (ba! Wszystko przez nazwę bomby - kto by pomyślał! No nie ja). Pouczające, a jakże... -_-'.

Newelska

Anooo... Zaczęłam czytać ten cały "dzień świra", ale nie chce mi się kończyć, bo mnie boli, że ludzie to czytają i potem moja babcia mówi: "No tak, twój brat to będzie miał dobry zawód, komputerowiec, a ty się jakimiś popapranymi Japończykami zajmujesz, zboczeńcy i świry."

Postutalt pierwszy: może "wyekstrachujmy" wątek otaku z tego tematu i zróbmy nowy, bo chyba sobie w końcu popiszę na forum.

Postulat drugi: niechże któryś japonista KONIECZNIE napisze książkę o Japonii, najlepiej w stylu demaskatorskiego "Kodu L.d.V." o krzykliwym tytule "Bator nie ma racji, czyli obalamy mity", czy coś tędy, a póki co kupmy sobie wszyscy "Japonię bez gejsz i samurajów" i przekonajmy do niej kogo się da, bo nie wiem oczym to jest, ale ważne kto pisał... Mówię zupełnie poważnie, bo to mnie dziwi skrajnie, że niby tacy jesteśmy mądrzy i wykształceni, a w polskiej publicystyce tematy Japonii podejmują w 90% lamerzy.

Pytanie do specjalisty językoznawcy: Jakie to są te 42 inne określenia na "ja", o których pisze Batorowa, bo ja się więcej nie mogę doliczyć... No i mnie się zawsze wydawało, że "Otaku" znaczy coś jak "pańskie mieszkanie"... Ale ja tam nie wiem...

Mniej więcej do tej rewelacji o zaimkach doczytałam i zaczął mnie szlag trafiać. Napiszmy do Wyborczej! Właśnie mnie olśniło! Napiszmy dobry, chwytliwy, ale PRAWDZIWY artykuł jako alternatywę, żeby nie mogli po prostu wyrzucić do kosza naszych listów protestacyjnych przeciw tej mieszance głupoty, ego i hura-feminizmu, której imię Aśka B.